Ik ben verliefd……….
Blijf op de hoogte en volg Marlinde
30 November 2012 | Kenia, Ukunda
Nog maar 3 dagen te gaan… Wat gaat de tijd snel! Ik ben hier al een dikke 2 maanden en het lijkt zoveel korter… Time flies when you’re having fun… En dat is hier zeker zo.
Ik zal proberen verder te gaan na de laatste blog op Pemba Island.
Eenmaal aangekomen in Chake chake, viel het stadje mij een beetje tegen. Guesthouse was niet echt bijzonder en na een wandeling van een klein uurtje hadden we het stadje ook wel gezien. Gelukkig dachten Marloes en Lianne hier ook zo over dus zijn we de volgende dag naar het zuiden van het eiland gegaan, Mkaoni. Een beetje een shabbie guesthouse, inclusief mierenhoop in de hotelkamer, maar wederom een prachtig uitzicht vanaf het terras. Hier zijn we 2 of 3 nachten gebleven. Weet het niet meer! Maar vanuit hier een leuke en vooral lachwekkende wandeling gemaakt op weg naar het strand. Het strand helaas niet gevonden maar wel ontzettend gelachen tot huilen aan toe. Marloes ik mis je uitspraak “ik ben kapot”.
Ook zijn we een dagje naar Misali geweest. Een klein bounty eiland ongeveer een uurtje varen vanaf Pemba island. Wij erheen met een klein zeilbootje en wat voor mij begon als een heerlijk tochtje eindigde toch wel met een paar kleine paniekmomentjes. Wat ging die boot tekeer op het water, en voor mijn gevoel werden die golven maar hoger en hoger. Maar eenmaal aangekomen bij Misali was het de reis zeker waard. Echt prachtig, het strand zo wit dat het pijn doet aan je ogen, de zee tig verschillende kleuren blauw, en het koraal en de vissen echt prachtig. Wederom veel foto’s gemaakt tijdens het snorkelen! De terug reis was de zee gelukkig iets minder wild en onderweg nog een dolfijn gezien. Was weer een dag om niet snel te vergeten!
En toen was het de volgende dag tijd om weer naar het vaste land te gaan! Gelukkig waren we er al snel over uit dat dit zeker niet meer met een dhow bootje zou gebeuren maar gewoon met de ferry! Maar eerst natuurlijk het afscheid van Marloes, want zij ging nu echt beginnen met haar reis en ging richting Zanzibar. Doordat de ferry ineens eerder vertrok bestond het afscheid uit een snelle knuffel en moesten Lianne en ik bijna rennen naar de ferry. Misschien maar goed zo. Maar wat een verschil met de heenreis, nu zaten we in super luxe stoelen, boot met airco en veel beenruimte. Wat een genot! In 2 kleine uurtjes dan aangekomen in de havenstad Tanga in Tanzania. Het was de bedoeling om nog een nachtje in Tanga te blijven en dan de volgende ochtend weer richting Kenia te gaan. Maar eenmaal aangekomen in de haven stond er een busje die ons gelijk naar Ukunda kon brengen en waar we voorin konden zitten wat toch ook wel erg fijn was. Dus maar gelijk naar Kenia gegaan. De buschauffeur viel volgens ons bijna steeds in slaap dus met wat gekkigheid en Lianne die haar best deed om in het swahili met die kerel een gesprek te voeren, hoopten we toch echt dat hij wakker zou blijven…. En gelukkig dat deed hij, binnen no time waren we al in Ukunda.. Raar, maar fijn om weer terug te zijn.
Lieve Lianne en Marloes, nogmaals duizendmaal dank voor het uitstellen van het weekje Pemba island zodat ik mee kon. Het was echt geweldig!
Erg fijn om de kindjes weer te zien! Had ze toch best wel gemist! De volgende dag kwam de nieuwe vrijwilligster aan, Katja. Mijn moeder had haar wat spullen toegestuurd voor de kindjes, waaronder pleisters, zetpillen ed. Ook kreeg ik 2 grote enveloppen vol met leuke “hollandse” gadgets voor de kinderen nogmaals dank mam.
Lianne is nu een weekje naar Nairobi, wat natuurlijk heel ongezellig is, maar nu verblijf ik dus wel in haar appartement. Nogmaals dank Lianne! Geweldig appartement, met een groot bed, eigen keukentje (al ben ik niet van plan om te koken hoor ;)), warme douche en daarnaast ook nog een zwembad voor de deur. Heerlijk. Even wat privacy, want de afgelopen maanden heb ik altijd mensen om me heen gehad en één van de dingen die ik echt ontzettend mis is even alleen zijn! Al is alleen zijn ook zelfs hier soms moeilijk, want heb nu al 2 keer een aap in het appartement gehad… Maar zelfs dit blijft leuk! Donderdagmiddag dacht ik even rustig een middagdutje te doen, omdat het zo warm was in het appartement had ik de balkondeur open gelaten. Opeens hoorde ik mensen mijn naam roepen, ik draai me om in bed en kijk recht in de ogen van een enorme aap (staand wel een meter) hij liep op zijn dooie gemakje op de koelkast af of het zijn eigen huisje was. Nadat hij de koelkast had open gemaakt besloot ik toch maar in actie te komen. Na 2 kussens gegooid te hebben was hij nog steeds niet echt onder de indruk maar omdat hij best groot was durfde ik niet op hem af te lopen. Uiteindelijk maar een tas naar zijn kop geslingerd en toen ging hij eindelijk via het balkon weer weg. De buit, een half brood en ik werd achter gelaten met een gebroken glas. Op dat moment zelf stond ik wel even te trillen al kan ik er nu wel echt om lachen.
Naast al die rust ben ik overdag gewoon bij de kindjes maar ’s avonds zit ik heerlijk op het balkon met een boekje, een filmpje, of dobber ik in het zwembad. Kijkend naar de prachtige sterrenhemel.
De laatste maand is het allemaal vrij rustig qua uitjes. Al ben ik afgelopen maandag met de motor door de heuvels gereden van Shimba hills samen met Katja. Hier vlak bij, en wat is het mooi. Achterop zo’n motor zitten geeft je zo’n gevoel van vrijheid. De prachtige natuur om je heen, de wind die langs je oren suist! Echt wederom een ultiem geluksmomentje.
Helaas had ik vandaag weer een minder leuk uitje… Ik voelde me al 1,5 week niet heel erg fit, eetlust was minder, gigantische dorst en de wc was mijn beste vriend. Conclusie, compleet uitgedroogd door teveel water te hebben gedronken. Ik wist niet dat het kon maar al dat water in combinatie met de toilet gingen al mijn zouten, mineralen ed er gelijk weer uit. Vandaag dus een middagje aan het infuus gelegen waarna ik gelukkig weer zin had in eten. Nu weer aan de antibiotica en erg moe. Maar hopelijk voel ik me morgen weer beter. Want morgen staat er veel leuks op de planning. Helaas in de ochtend moet ik weer het appartement van Lianne verlaten, maar voor de middag hebben Katja en ik een meidenmiddagje gepland voor alle meiden binnen Kebene. Modeshow, muziek, crèmepjes, nagellakken, dansen enz.
Als ik me een beetje fit voel gaan Lianne, Katja en ik ’s avonds nog even flink stappen. Dat gaat vast een memorabele avond worden, Toch lianne?? ;) Poolen in Tandoori, dansen en tequila’s drinken in Shakatak en dan naar het strand voor de zonsopkomst… Kijk er al naar uit!
Zondagmiddag met de kindjes zwemmen bij Kongo river en dan is het toch echt tijd om mijn tas in te pakken.. Dit doe ik maar op het laatste moment! Hopelijk gaat het passen want ben volgens mij iets te enthousiast geweest met het kopen van souveniertjes ;)
Maar wat elke dag een top dag maakt zijn toch wel de kindjes. Wat ga ik ze ontzettend missen! Ik heb echt een band met ze opgebouwd! Ze zijn allemaal zo bijzonder, lief, mooi en speciaal! Allemaal zo verschillend, een eigen willetje, een eigen karakter en met de weinige dingen die ze hebben kunnen ze zich hele dagen vermaken (vergeleken dan met de kinderen in Nederland). Geef ze een paar knikkers en ze spelen er de hele dag mee. Zelfgemaakte ballen, en de jongens voetballen de hele middag. Maar ook zo bijzonder om te zien hoe de kinderen met elkaar om gaan. Het is één grote familie. Een familie waar ik voor mijn gevoel nu ook lid van ben. Nu ik dit zo schrijf krijg ik toch wel een brok in mijn keel …. Het is gewoon eigenlijk niet te beschrijven hoe bijzonder het is. Al deze kindjes hebben nu zo’n goed plekje, een familie, een thuis. En dat omdat 2 geweldige mensen Kebene hebben opgezet! Ik kan alleen maar zoveel respect hebben voor Arianne en Pasci voor het bereiken van zoiets geweldigs! Nogmaals dank dat ik hier van heb mogen genieten, dat ik deel heb mogen maken van jullie familie!
Maar dan is het nu bijna tijd om naar huis te gaan, de 10 weken zijn bijna om. Een dubbel gevoel, want het leventje hier is heerlijk, maar ook kijk ik er wel een klein beetje naar uit om weer naar huis te gaan. Heerlijk die warmte hier, maar bijna 40 graden is een beetje teveel van het goede! Ik had het niet verwacht maar ik kijk wel een klein beetje uit naar de kou in Nederland. Al denk ik dat ik na een week dat ook wel weer gezien heb.
En ik mis Molly en billy echt verschrikkelijk. Gelukkig weet ik dat Laura en Sarah er goed voor zorgen en krijg ik regelmatig foto’s doorgestuurd, maar toch.
En dan het Hollandse eten.. Wat kijk ik daar naar uit… Het Afrikaanse eten is best prima hoor, Ugali, rijst met bonen, mandazi en chapati ed, maar mijn darmen vinden het wat minder. Die zijn bijna de gehele 10 weken dat ik hier ben van slag. Ze werken niet heel erg mee… Hopelijk gaat dat in Nederland weer snel beter.
Maar het lijstje van wat ik hier ga missen als ik weer in Nederland ben is vele malen langer… En dan vooral de rust die ik hier heb, het genieten van de vele kleine dingen, de vrijheid, het prachtige land, het mooie strand, de natuur en natuurlijk de kinderen!
En dan is het echt tijd om afscheid te nemen van alle lieve kindjes, de geweldige mensen hier, en het heerlijke leventje. Dan gaat het serieuze, echte leven weer beginnen!
Maar wat ik nu kan zeggen is dat ik verliefd ben, en niet zo’n beetje ook! Verliefd op alle kindjes, verliefd op het land, verliefd op het leventje hier!!!
Ik ben verliefd op al die ultieme geluksmomentjes die ik hier heb beleefd! Nog 3 dagen te gaan en ik hoop dat er nog vele geluksmomentjes bij komen!
Tot gauw!
Liefs uit Kenia!
Ik zal proberen verder te gaan na de laatste blog op Pemba Island.
Eenmaal aangekomen in Chake chake, viel het stadje mij een beetje tegen. Guesthouse was niet echt bijzonder en na een wandeling van een klein uurtje hadden we het stadje ook wel gezien. Gelukkig dachten Marloes en Lianne hier ook zo over dus zijn we de volgende dag naar het zuiden van het eiland gegaan, Mkaoni. Een beetje een shabbie guesthouse, inclusief mierenhoop in de hotelkamer, maar wederom een prachtig uitzicht vanaf het terras. Hier zijn we 2 of 3 nachten gebleven. Weet het niet meer! Maar vanuit hier een leuke en vooral lachwekkende wandeling gemaakt op weg naar het strand. Het strand helaas niet gevonden maar wel ontzettend gelachen tot huilen aan toe. Marloes ik mis je uitspraak “ik ben kapot”.
Ook zijn we een dagje naar Misali geweest. Een klein bounty eiland ongeveer een uurtje varen vanaf Pemba island. Wij erheen met een klein zeilbootje en wat voor mij begon als een heerlijk tochtje eindigde toch wel met een paar kleine paniekmomentjes. Wat ging die boot tekeer op het water, en voor mijn gevoel werden die golven maar hoger en hoger. Maar eenmaal aangekomen bij Misali was het de reis zeker waard. Echt prachtig, het strand zo wit dat het pijn doet aan je ogen, de zee tig verschillende kleuren blauw, en het koraal en de vissen echt prachtig. Wederom veel foto’s gemaakt tijdens het snorkelen! De terug reis was de zee gelukkig iets minder wild en onderweg nog een dolfijn gezien. Was weer een dag om niet snel te vergeten!
En toen was het de volgende dag tijd om weer naar het vaste land te gaan! Gelukkig waren we er al snel over uit dat dit zeker niet meer met een dhow bootje zou gebeuren maar gewoon met de ferry! Maar eerst natuurlijk het afscheid van Marloes, want zij ging nu echt beginnen met haar reis en ging richting Zanzibar. Doordat de ferry ineens eerder vertrok bestond het afscheid uit een snelle knuffel en moesten Lianne en ik bijna rennen naar de ferry. Misschien maar goed zo. Maar wat een verschil met de heenreis, nu zaten we in super luxe stoelen, boot met airco en veel beenruimte. Wat een genot! In 2 kleine uurtjes dan aangekomen in de havenstad Tanga in Tanzania. Het was de bedoeling om nog een nachtje in Tanga te blijven en dan de volgende ochtend weer richting Kenia te gaan. Maar eenmaal aangekomen in de haven stond er een busje die ons gelijk naar Ukunda kon brengen en waar we voorin konden zitten wat toch ook wel erg fijn was. Dus maar gelijk naar Kenia gegaan. De buschauffeur viel volgens ons bijna steeds in slaap dus met wat gekkigheid en Lianne die haar best deed om in het swahili met die kerel een gesprek te voeren, hoopten we toch echt dat hij wakker zou blijven…. En gelukkig dat deed hij, binnen no time waren we al in Ukunda.. Raar, maar fijn om weer terug te zijn.
Lieve Lianne en Marloes, nogmaals duizendmaal dank voor het uitstellen van het weekje Pemba island zodat ik mee kon. Het was echt geweldig!
Erg fijn om de kindjes weer te zien! Had ze toch best wel gemist! De volgende dag kwam de nieuwe vrijwilligster aan, Katja. Mijn moeder had haar wat spullen toegestuurd voor de kindjes, waaronder pleisters, zetpillen ed. Ook kreeg ik 2 grote enveloppen vol met leuke “hollandse” gadgets voor de kinderen nogmaals dank mam.
Lianne is nu een weekje naar Nairobi, wat natuurlijk heel ongezellig is, maar nu verblijf ik dus wel in haar appartement. Nogmaals dank Lianne! Geweldig appartement, met een groot bed, eigen keukentje (al ben ik niet van plan om te koken hoor ;)), warme douche en daarnaast ook nog een zwembad voor de deur. Heerlijk. Even wat privacy, want de afgelopen maanden heb ik altijd mensen om me heen gehad en één van de dingen die ik echt ontzettend mis is even alleen zijn! Al is alleen zijn ook zelfs hier soms moeilijk, want heb nu al 2 keer een aap in het appartement gehad… Maar zelfs dit blijft leuk! Donderdagmiddag dacht ik even rustig een middagdutje te doen, omdat het zo warm was in het appartement had ik de balkondeur open gelaten. Opeens hoorde ik mensen mijn naam roepen, ik draai me om in bed en kijk recht in de ogen van een enorme aap (staand wel een meter) hij liep op zijn dooie gemakje op de koelkast af of het zijn eigen huisje was. Nadat hij de koelkast had open gemaakt besloot ik toch maar in actie te komen. Na 2 kussens gegooid te hebben was hij nog steeds niet echt onder de indruk maar omdat hij best groot was durfde ik niet op hem af te lopen. Uiteindelijk maar een tas naar zijn kop geslingerd en toen ging hij eindelijk via het balkon weer weg. De buit, een half brood en ik werd achter gelaten met een gebroken glas. Op dat moment zelf stond ik wel even te trillen al kan ik er nu wel echt om lachen.
Naast al die rust ben ik overdag gewoon bij de kindjes maar ’s avonds zit ik heerlijk op het balkon met een boekje, een filmpje, of dobber ik in het zwembad. Kijkend naar de prachtige sterrenhemel.
De laatste maand is het allemaal vrij rustig qua uitjes. Al ben ik afgelopen maandag met de motor door de heuvels gereden van Shimba hills samen met Katja. Hier vlak bij, en wat is het mooi. Achterop zo’n motor zitten geeft je zo’n gevoel van vrijheid. De prachtige natuur om je heen, de wind die langs je oren suist! Echt wederom een ultiem geluksmomentje.
Helaas had ik vandaag weer een minder leuk uitje… Ik voelde me al 1,5 week niet heel erg fit, eetlust was minder, gigantische dorst en de wc was mijn beste vriend. Conclusie, compleet uitgedroogd door teveel water te hebben gedronken. Ik wist niet dat het kon maar al dat water in combinatie met de toilet gingen al mijn zouten, mineralen ed er gelijk weer uit. Vandaag dus een middagje aan het infuus gelegen waarna ik gelukkig weer zin had in eten. Nu weer aan de antibiotica en erg moe. Maar hopelijk voel ik me morgen weer beter. Want morgen staat er veel leuks op de planning. Helaas in de ochtend moet ik weer het appartement van Lianne verlaten, maar voor de middag hebben Katja en ik een meidenmiddagje gepland voor alle meiden binnen Kebene. Modeshow, muziek, crèmepjes, nagellakken, dansen enz.
Als ik me een beetje fit voel gaan Lianne, Katja en ik ’s avonds nog even flink stappen. Dat gaat vast een memorabele avond worden, Toch lianne?? ;) Poolen in Tandoori, dansen en tequila’s drinken in Shakatak en dan naar het strand voor de zonsopkomst… Kijk er al naar uit!
Zondagmiddag met de kindjes zwemmen bij Kongo river en dan is het toch echt tijd om mijn tas in te pakken.. Dit doe ik maar op het laatste moment! Hopelijk gaat het passen want ben volgens mij iets te enthousiast geweest met het kopen van souveniertjes ;)
Maar wat elke dag een top dag maakt zijn toch wel de kindjes. Wat ga ik ze ontzettend missen! Ik heb echt een band met ze opgebouwd! Ze zijn allemaal zo bijzonder, lief, mooi en speciaal! Allemaal zo verschillend, een eigen willetje, een eigen karakter en met de weinige dingen die ze hebben kunnen ze zich hele dagen vermaken (vergeleken dan met de kinderen in Nederland). Geef ze een paar knikkers en ze spelen er de hele dag mee. Zelfgemaakte ballen, en de jongens voetballen de hele middag. Maar ook zo bijzonder om te zien hoe de kinderen met elkaar om gaan. Het is één grote familie. Een familie waar ik voor mijn gevoel nu ook lid van ben. Nu ik dit zo schrijf krijg ik toch wel een brok in mijn keel …. Het is gewoon eigenlijk niet te beschrijven hoe bijzonder het is. Al deze kindjes hebben nu zo’n goed plekje, een familie, een thuis. En dat omdat 2 geweldige mensen Kebene hebben opgezet! Ik kan alleen maar zoveel respect hebben voor Arianne en Pasci voor het bereiken van zoiets geweldigs! Nogmaals dank dat ik hier van heb mogen genieten, dat ik deel heb mogen maken van jullie familie!
Maar dan is het nu bijna tijd om naar huis te gaan, de 10 weken zijn bijna om. Een dubbel gevoel, want het leventje hier is heerlijk, maar ook kijk ik er wel een klein beetje naar uit om weer naar huis te gaan. Heerlijk die warmte hier, maar bijna 40 graden is een beetje teveel van het goede! Ik had het niet verwacht maar ik kijk wel een klein beetje uit naar de kou in Nederland. Al denk ik dat ik na een week dat ook wel weer gezien heb.
En ik mis Molly en billy echt verschrikkelijk. Gelukkig weet ik dat Laura en Sarah er goed voor zorgen en krijg ik regelmatig foto’s doorgestuurd, maar toch.
En dan het Hollandse eten.. Wat kijk ik daar naar uit… Het Afrikaanse eten is best prima hoor, Ugali, rijst met bonen, mandazi en chapati ed, maar mijn darmen vinden het wat minder. Die zijn bijna de gehele 10 weken dat ik hier ben van slag. Ze werken niet heel erg mee… Hopelijk gaat dat in Nederland weer snel beter.
Maar het lijstje van wat ik hier ga missen als ik weer in Nederland ben is vele malen langer… En dan vooral de rust die ik hier heb, het genieten van de vele kleine dingen, de vrijheid, het prachtige land, het mooie strand, de natuur en natuurlijk de kinderen!
En dan is het echt tijd om afscheid te nemen van alle lieve kindjes, de geweldige mensen hier, en het heerlijke leventje. Dan gaat het serieuze, echte leven weer beginnen!
Maar wat ik nu kan zeggen is dat ik verliefd ben, en niet zo’n beetje ook! Verliefd op alle kindjes, verliefd op het land, verliefd op het leventje hier!!!
Ik ben verliefd op al die ultieme geluksmomentjes die ik hier heb beleefd! Nog 3 dagen te gaan en ik hoop dat er nog vele geluksmomentjes bij komen!
Tot gauw!
Liefs uit Kenia!
-
30 November 2012 - 17:42
Arianne:
Lieve Marlinde,
Bedankt voor alles wat je voor de kids hebt gedaan, je liefde, vrolijkheid, inzet enz. Ze hebben ook van jou genoten en we hopen dat je volgend jaar nog eens terug kan komen! Ik vond het heel gezellig met jou en hoop dat je nog kan genieten van je laatste dagen met de kids en natuurlijk je stap-avond/nacht/ochtend ;)...
We houden contact!
Veel liefs van mama Arianne -
30 November 2012 - 20:45
Marike:
Hi Lin,
Wat is de tijd gevlogen zeg, zit het er al weer bijna op voor je en moeten wij je mooie reisverslagen gaan missen! Het klinkt alsof je een fantastische tijd heb gehad en ik kan je vertellen dat ik meer dan jaloers ben :) Geniet van de laatste dagen, goede reis en hoop je snel te zien als je hier weer bent!!!
xxx Marike -
30 November 2012 - 21:28
Geertje:
Marlinde, wat ontzettend knap van je om je zo open te zetten voor de andere wereld en mensen. Ik wens je heel veel sterkte met het afscheid en hoop heel veel te horen van je reis. Geertje -
01 December 2012 - 09:22
Erica:
Wat een prachtig verhaal schat! Tot maandag, ik kan niet wachtem! Bruin brood, kaas, melk, bolletjes en tonijnsalade, staan voor je klaar. Xxxxx mama , see you in Brussel! -
01 December 2012 - 10:28
Petra:
Lieve Mar,
super leuk om jouw verhalen te lezen.Ik beleef het bijna mee.Goed te lezen dat je zo'n mooie tijd hebt gehad en veel prachtige herinneringen mee zult nemen!
Geniet nog van de laatste dagen,de pepernoten kun je nog wel ff meepakken in ieder geval!
Heel veel plezier en genietmomentjes gewenst!
X Peet -
01 December 2012 - 23:53
Sarah :
Marliiee wat een geweldig verhaal weer!!! Ik lig helemaal dubbel om de aap!! Maarre heb Mol en Bil al verteld dat mama weer thuis komt en volgens mij voelt Mol dat ook wel aan. Het gaat heel goed met ze en ik weet zeker dat ze heel blij zullen zijn om jou straks weer te zien! Geniet nu nog even daar, want de warmte ga je na een dag in de kou hier al heeel snel weer missen!! Tot heel snel!! xxx -
02 December 2012 - 17:11
Cor:
Hey Marlinde,
Ik zie er naar uit je dinsdag/woensdag weer te zien!! Voor die gelegenheid zal ik Afrikaans koken..... Al met al, een goed idee geweest van jou om er twee en halve maand op uit te trekken na je studie!! Toevallig dat Natasja het project Kebene kende. Het moest blijkbaar zo zijn gezien het plezier dat jij er hebt gehad! Nog een fijne laatste avond, aardig dat Lianne en Katja je helpen met inpakken en voor morgen wens ik je een goede reis!! x, je vader. -
02 December 2012 - 17:11
Cor:
Hey Marlinde,
Ik zie er naar uit je dinsdag/woensdag weer te zien!! Voor die gelegenheid zal ik Afrikaans koken..... Al met al, een goed idee geweest van jou om er twee en halve maand op uit te trekken na je studie!! Toevallig dat Natasja het project Kebene kende. Het moest blijkbaar zo zijn gezien het plezier dat jij er hebt gehad! Nog een fijne laatste avond, aardig dat Lianne en Katja je helpen met inpakken en voor morgen wens ik je een goede reis!! x, je vader. -
04 December 2012 - 10:44
Danielle:
Jambo Marlinde, effe een kijkje genomen op je blog en ik krijg ook alweer de tranen in mijn ogen. Ik snap precies wat je bedoelt, voel mij vandaag ook ontzettend ontredderd en emotioneel, alhoewel ik waarschijnlijk over een goede 2 maanden alweer naar ginder ga. De dagen hier kunnen niet snel genoeg gaan! Ik ben ook echt verliefd geworden op Kenia, de Kenianen, het Keniaanse leven,...
PS: je blog is heel goed, jammer dat ik hem nu pas ontdekt hebt, nu je avontuur ginds ten einde is.
Fijn je ontmoet te hebben!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
